۸۸!

۸۸ رو خیلی خیلی دوست دارم ...

شاید اتفاق خاصی برام نیفتاد! خاص به معنی تغییر ظاهری! تغییری که دیگران متوجه ش بشن!  ولی خودم می دونم که اندازه ی چند سال بزرگ شدم! نمی دونم خوبه یا بد ؛ ولی من دوسش دارم!

البته بعضی جنبه هاش مشترکه با بقیه مردم! به نظرم  هرکسی، با هر سلیقه ی سیاسی و از هر حزبی، خیلی بیشتر از یک سال  رشد کرد ...  خدا رو شکر!!

بگذریم ... حتی خوابایی که می دیدم هم عجیب بودن! حتما تو یه پست دیگه درباره یکیشون می نویسم چون مطمئنم تا آخر زندگیم، یکی از شیرین ترین و عجیب ترین ها  خواهد بود واسم ...

دیگه مطمئن شدم  آدمی نیستم که هرچیزی رو بدون چرا قبول کنم! قبل ترها تو مسئله های ریاضی، تا وقتی نمی فهمیدم  فرمول مورد استفاده! از کجا اومده و چرا ... ، نمی تونستم مسئله رو حل کنم!  فکر کنم اوایل اسفند بود، اتفاقی یه عکس دیدم! سؤالی برای پیش اومده که باید زودتر جوابشو بدونم! آخه جوابش، جواب چند سؤال مهم دیگه هم هست ...  تصمیم گرفته بودم تو همکلاسی درباره ش بنویسم، اما ... ! ولی احتمالا مطرحش می کنم ...

می دونم به احتمال زیاد، با تحقیق و خوندن کتاب و مقاله و ... به جواب می رسم؛ اما تو این مورد  دوست دارم جوابم رو از آدمای از جنس خودم بگیرم! نه کتابی که 10 سال قبل منتشر شده، نمی دونم نویسنده ش  با چه نیتی این کتاب رو نوشته! نظر واقعی ش همین بوده ؟! ...

اگه به یه جواب اساسی برسم، که به دلم بشینه، بی تردید میشه قشنگ ترین   اتفاق ۸۹!

پ.ن ۱ : 88 اینقدر شیرینی داره که اون تلخی هاش - که هممون رو آزار می ده - توش حل می شه! شاید اگه اون تلخی ها نبود،  " ما "   شدنمون همیشگی نمی شد!!

پ.ن ۲ : 89 برای همه  عالی باشه ... 

            برای کسی که  راهشو پیدا نکرده ، کسی که فکر می کنه خوشبخت                     نیست! ،کسی که فکر می کنه آرزوهاش خیلی دورن ، ...  برای همه                     عالی باشه!                           

            آرزویی که مشترک باشه : نباشه لحظه ای  بی عطر خدا !

پ.ن ۳ : من زمستون رو خیلی بیشتر از بهار دوست دارم ...

پ.ن ۴ :  باید 29 اسفند منتشر می شد! :دی   معذرت ...